Kimura -Hyuuga- Seijin

17 yıl önce.

Güneşin gökyüzündeki altınsı parıltıları, ormanın kalbindeki bu kasvetli açıklıkta neredeyse hiç seçilemiyordu. Uzun ve yaşlı ağaçların arasında, yüzlerini gizleyen ve tüm vücutlarını örten takımlar giymiş adamlar, durmuş soluklanıyordu. Genç chuunin, çalıların ardında saklanmış, hareketlerini izlemeye çalışıyordu az öncesine kadar. Hızlı adımlar ile az önce çıkardığı kısık ancak ninjalar için kolaylıkla fark edilebilir sesin ardından gardlarını alan iki rakibine doğru, saklandığı çalılıktan bu sefer hiçbir ses çıkarmadan birazcık sürünerek daha ters bir yere gelince, ani bir şekilde, adeta avının peşine düşmüş aç kaplanlar gibiymişçesine atıldı. Daha yumruğun nereden geldiğini anlayamayan ninja, Seijin'in çevik juuken tekniğine karşı yenik düştü ve sağ koluna giden çakra kanalları kapanınca arkadaşının dikkati üzerine çekme çabası sayesinde kurtulabildi.

Rüzgarın suratına savurduğu kahverengi saç tellerini, aceleyle eliyle yukarı attıktan sonra, diğer ninjaya doğru atıldı. Hareketleri çok hızlıydı ve tahmin ettiği gibi onu anında yakalayarak çevik taijutsu hareketleri ile saldırdı. Lakin, düşmanını biraz çabuk yakalamış olduğu gerçeği tam o anda filizlendi zihninde. Yarım saattir benden kaçıyorlardı ve bu fazlasıyla kolay oldu. Henüz ilk yumruğunu atmadan, "Byakugan!" diye fısıldadı ve gözleri ve çevresinin kasıldığını hissetti. Hemen ardındansa, bu küçük çaplı acı, ona tüm çevresini görebilme yeteneğini bahşetti. Tam o sırada, karşısındaki ninja birden bir kütüğe dönüştü ve Seijin yer değiştirme kullanan rakibinin kendisine saldırmak için seçtiği bölgede, yani hemen arkasında, yukarıda gördü. Kollarını bedenine kenetlemişti ve kalp atışı zaman sonra parmaklarının arasında gizlenmiş, kapkara renkli yıldız şeklindeki shiruken'ler üzerine doğru geliyordu. Chuunin, önceden gördüğü bu hamleden kolaylıkla sıyrılmayı başardı ve çevik bir hamle ile düşmanının yanına gidip juuken'nini uyguladı. Hiçbir jutsu yapacak hali kalmayan ninja yere yıkılınca, kullanabildiği tek kolu ile herhangi bir jutsu hareketi yapamasa da, elindeki shiruken'i kullanmaya çalışan düşmanını da etkisiz hale getirdi. "Yazık..." diye mırıldandı, "Konoha'dan ayrılırken B seviyesi bir göreve gittiğimi sanıyordum. Aslında belki de gitmişimdir! Lakin juuken'im sayesinde sahip olduğunuz jutsu'ları hiç görememiş olmam üzücü." Ancak içten içe, ablasının kendisiyle gurur duyacağını düşünüyordu. O, muhteşem bir ninjaydı ve bunu yanında grubu olmadan da ispatlayabiliyordu, görüldüğü üzere.